RollerCOASTer

Zo zit je dan op je hostelkamertje in een wijk genaamd Collaroy liggend aan de kust en vlakbij het bruisende centrum van Sydney. Vrijdag ben ik er geweest, maar een uurtje met de bus. De stad is echt enorm, de afstanden zijn niet te vergelijken met Nederland, nu al kijk ik met een andere schaal. Op mijn schoot mijn splinternieuwe laptop, allemaal nogmaals super bedankt daarvoor en naast mij mijn (ook supernieuwe gekregen) fotocamera waar nu al de meest mooie foto's op staan. Tussen de deur van mijn hostelkamer staat een doos goon, de zak is al leeg. Mijn kamergenootjes liggen dan ook alle drie met een zware kater op bed. Goon is betaalbare wijn, het smaakt niet verkeerd, alleen de volgende dag begrijp je de goedkope prijs. De kater schijnt echt een nachtmerrie te zijn.  Ik zelf heb alleen een slokje geproefd, na mijn ervaringen van mijn reisgenootjes, heb ik nog niet zo de behoefte. De eerste dag toen ik nog een enorme jetlag had en na een overheerlijke BBQ en een Australisch biertje lekker in mijn bedje kroop, gingen mijn groepsgenoten al van god los. Eerlijk, respect voor die energie. De volgende dag hadden we de regeldag en stond het ontbijt om half 7 al op ons te wachten om vervolgens Sydney in te gaan. Eerst werd ik wakker in een kotsgeur van mijn kamergenootje, vervolgens stapte ik bijna in de kots voor de deur van de douches en wc's en daarna toen ik fris gedoucht bij het ontbijt mijn toast stond te bakken, kwam de ene na de andere zombie aangelopen. Het eerste wat geregeld moest worden waren paracetamolletjes haha.. De busreis verliep voorspoedig, tussen alle nette kindjes in schooluniform, dressed to impress Australische dames en verzorgde mannen in pak, kwam de goon er weer uit.  Achja dat hoort er blijkbaar bij. Ik was het allang al weer vergeten toen we op de ferry stapte richting het centrum met uitzicht op de Harbour bridge en het Opera house. Wauw wat was dat mooi. De foto hiernaast zegt genoeg. Toen ik daar stond kwam bij mij het besef dat ik echt in Sydney ben en dat mijn fantastische wereldreis gaat beginnen..  

Dinsdag 18 augustus ben ik vertrokken, ik ging met een groep via Australian Backpackers, waar ik de eerste week nu mee doormaak. Dit gaf mij op Schiphol een heel rustig gevoel en zo stapte ik eigenlijk heel relaxed het eerste vliegtuig in. Het afscheid was even moeilijk, maar ik realiseerde mij als geen ander wat voor jaar er voor mij ligt. Mijn eerste vlucht was naar Bangkok (ong 11 uur), daar 3 uurtjes overstappen en toen vloog ik naar Taipei (ong 4 uur). Daar had Australian Backpackers een hotelkamer voor ons geboekt, dat was heel relaxed, even van het vliegveld af en rondkijken in Taipei. Deze stop was ongeveer 10 uur. Daarna vloog ik in een nacht vlucht naar Sydney (10 uur). Toen ik aankwam voelde ik mij gelijk welkom. Ik heb nog geen land meegemaakt, waar de douanebeambte zo relaxed was. Hij maakte grapjes en zei zelfs dat hij blij was dat we naar Australië waren gekomen!  Iemand van de organisatie stond ons op te wachten, die nam ons mee in een busje naar echt een super vette spot in een park met uitzicht op de Harbour bridge en het Opera House. Dit was een heel bizar moment. Daarna zijn we naar het hostel gebracht en was er dus de BBQ. Voor de eerste keer Kangoeroe vlees gegeten, was echt super lekker! Al het vlees is hier trouwens lekker, die aussies kunnen goed bbqen. 

Na tijdens de regeldag de hele dag door Sydney te hebben gelopen, was ik wel gesloopt. De groep ging nog even een borrel doen en happie uiteten, ik wilde wat geld besparen en even wat voor mezelf doen, dus besloot alleen de bus terug te nemen. Toen ik op het kaartje stond te kijken naar waar het busstation was en hoe ik moest lopen, beleefde ik gek genoeg één van mijn fijnste momenten. Het voelde zo goed om alleen op eigen voet door Sydney te lopen. Ik dacht alleen maar, "Holy shit, hoe vet is dit, ik doe het gewoon.. Helemaal alleen aan de andere kant van de wereld" Zoveel vrijheid, ik kon doen wat ik wilde. Daarna kwam ik terug in het hostel en heb ik contact gelegd met de andere backpackers in het hostel. De sfeer is heel relaxed en open dus dit was geen probleem. Het was gezellig, maar wel totaal anders dan ik van te voren had gedacht. Ik zag backpackers voor mij die zo min mogelijk zouden uitgeven en zouden reizen van hostel naar hostel. Die zijn er ook, maar dit hostel is een werkhostel en omdat het nu winter is, zitten hier backpackers voor langere tijd om te werken. Deze geven ook redelijk wat uit, sommige halen zelfs corona voor 25 dollar..

Toen was het alweer zaterdag, de dagen vliegen echt voorbij. Zaterdag ben ik na even te twijfelen toch meegegaan met een tourtje met de groep naar de blue mountains. Dit is een national park zo groot als ongeveer België met bergen van zandsteen, waar door de zon en het ademen van de bomen een blauwe gloed overheen gloeit. We zaten weer rond half 7/7uur aan het ontbijt en stapten daarna in een busje om in zo een twee uur rijden aan te komen. Dit was echt mega tof. Het uitzicht was echt adembenemend. We zijn naar een aantal uitkijk spots gereden met het busje en elke spot had echt weer een andere blik. De foto's zeggen al genoeg, het was echt super mooi. Hierna reden we door naar een soort van park, het had wel iets weg van een kinderboerderij, maar dan met kangoeroes en koala's. Alle dieren van Australië waren er te vinden, de gevaarlijke in hokjes. Het was vet om kangoeroes te aaien, maar eerlijk gezegd, die dieren hoorden daar voor mijn gevoel niet thuis, ik vond het wel een beetje zielig. Ik heb daar super veel vogels gezien, dingo's in een hok en de meest giftige slangen die hier gewoon voorkomen. Een leuk weetje: de meest giftige spin komt alleen in Sydney voor, in het bijzonder in wijken als Collaroy: the funnel-web spider. De aussies zeggen dat die spin zo gevaarlijk is omdat die letterlijk overal zit. Hij wordt hier de gevaarlijkste spin van de wereld genoemd. Gelukkig, even afkloppen, ben ik hier nog geen enge of vreemde beestjes in het wild tegengekomen. Ik hoorde laatst wel van een backpacker in het hostel een bizar verhaal. Hij werkt in tuintjes en kreeg er opeens eentje op zijn hand. Hij had geen idee natuurlijk, dus nam hem mee naar de eigenaar. Dee trapte hem gelijk dood.

Wauw ik ben hier pas een halve week en al zoveel te vertellen. Het wordt tijd om te stoppen en me even te gaan inlezen voor mijn reisplannen. Net een presentatie gehad van Australian backpackers over reizen, de gebieden, de hoogtepunten enz en kan nu echt niet meer wachten om echt te gaan reizen. De komende dagen ga ik mijn reisplannen voor de eerste periode bedenken en Sydney verkennen. Er is hier genoeg te doen, mooie wandelingen langs de kust en in de stad. Ik hoop dat het weer snel beter wordt, want op dit moment regent het. We hebben al een paar mooie dagen gehad, wel weer voor een lange broek, maar de vooruitzichten zijn niet zo best tot donderdag. Het is niet zo erg, heb ik even tijd voor andere dingen. Nick en ik hebben besloten om daarna samen te gaan verder reizen in een auto. Ik kan niet wachten om mijn rooie donderstraal weer een dikke knuffel te geven. Op de een of andere manier ben ik stapel verliefd om hem geworden en wil ik dol graag samen deze reis maken. Dit delen met hem is echt fantastisch.

Let niet te veel op de spelfouten trouwens, besteed mijn tijd hier liever aan andere dingen dan spelfouten uit het blog halen haha..

No worries, alles gaat goed met mij, ik geniet! Love you all!

Dikke zoen,

Vera